Cilj predmeta je osposobljavanje studenata za apstraktno mišljenje i sticanje osnovnih znanja iz oblasti verovatnoće i slučajnih procesa. Cilj je da studenti ovladaju osnovnim pojmovima iz teorije verovatnoće, da se osposobe da odaberu odgovarajuće metode i da protumače dobijene rezultate. Osnovni cilj je da se studenti osposobe da teorijska znanja iz teorije slučajnih procesa primene u oblasti informacionog inženjeringa.

Stečena znanja student treba da koristi u daljem obrazovanju. Student je osposobljen da u daljem obrazovanju u stručnim predmetima pravi i rešava matematičke modele primenjujući stečena znanja iz verovatnoće i slučajnih procesa.

Osnovne definicije u verovatnoći, uslovna verovatnoća i Bajesova formula. Slučajna promenljiva neprekidnog i diskretnog tipa , funkcija raspodele. Dvodimenzionalna slučajna promenljiva. Uslovne raspodele. Brojne karakteristike - očekivanje, disperzija, kovarijansa, korelacija. Slučajni procesi – opšti pojmovi. Markovljevi lanci i procesi, procesi rađanja i umiranja, sistemi masovnih usluživanja.

Predavanja; Numeričko računske vežbe. Konsultacije. Predavanja se izvode kombinovano. Na predavanjima se izlaže teoretski deo gradiva propraćen karakterističnim primerima radi lakšeg razumevanja gradiva. Na vežbama, koja prate predavanja, rade se karakteristični zadaci i produbljuje se izloženo gradivo sa predavanja. Pored predavanja i vežbi redovno se održavaju i konsultacije.Deo gradiva, koji cini logičku celinu, može se polagati i u toku nastavnog procesa u obliku sledćih 3 modula (prvi modul: teorija verovatnoće drugi modul: slućajna promenljiva, treći modul: slućajni procesi). Usmeni deo završnog ispita nije obavezan.